Kadry z gier komputerowych, fotografii wykonanych za pomocą popularnych komunikatorów czy po prostu zdjęć zrobionych „tu i teraz” telefonem, są przenoszone dzięki pikselowej strukturze na haft krzyżykowy. Ta rzemieślnicza technika wykorzystująca uproszczone, składające się z małych kwadratów wzory, chyba najbardziej odpowiada budowie wyświetlanych na monitorach obrazów. „Aktualne przez chwilę”, wirtualne obrazy zostają zamknięte w hiperwolnym procesie haftowania, którego nie da się przyspieszyć. Pojedyncze piksele, w trakcie godzin pracy, otrzymują cielesność dwóch krzyżujących się nitek, a ich punktowość zamieniona zostaje na linearność nici. Czasoprzestrzeń zakrzywia się. Czas się wydłuża, a przestrzeń konkretyzuje, zatrzymując obraz na zawsze.